அதே நேரம் அதே இடம்

படம்: அதே நேரம் அதே இடம்
இசை: ப்ரேம்ஜி அமரன்
பாடியவர்: ஹரிசரன், ப்ரேம்ஜி அமரன்

ஹரிசரன்:அது ஒரு காலம் அழகிய காலம்
அவளுடன் வாழ்ந்த நினைவுகள் போதும் போதும்

ப்ரேம்ஜி:பழையது யாவும் மறந்திரு நீயும்
சிரித்திடத்தானே பிறந்தது நீயும் நானும்

ஹரிசரன்:ஹே ஜோடியாய் இருந்தாய்
ஒற்றையாய் விடத்தானா
முத்துப்போல் சிரித்தாய்
மொத்தமாய் அழத்தானா தானா

ப்ரேம்ஜி:ஹே துள்ளித்தான் திரியும்
பிள்ளையாய் இரு நீயும்
துன்பம்தான் மறந்து
பட்டம் போல் பற எப்போதும்

ஹரிசரன்:அது ஒரு காலம் அழகிய காலம்
அவளுடன் வாழ்ந்த நினைவுகள் போதும் போதும்

ப்ரேம்ஜி:பழையது யாவும் மறந்திரு நீயும்
சிரித்திடத்தானே பிறந்தது நீயும் நானும்
நீயும் நானும், நீயும் நானும்,
நீயும் நானும், நீயும் நானும்,
நீயும் நானும்,,,,


ஹரிசரன்:இதயம் என்பது வீடு
ஒருத்தி வசிக்கும் கூடு
அதிலே அதிலே தீ மூட்டிப்போனாள்

ப்ரேம்ஜி:உலகம் என்பது மேடை
தினமும் நடனம் ஆடு
புதிதாய் ததும்பும் நதிப்போல ஓடு

ஹரிசரன்:நெஞ்சோடு பாரம் கண்டால்

ப்ரேம்ஜி:தூரத்தில் தூக்கிப்போடு

ஹரிசரன்:நெஞ்சோடு ஈரம் கண்டால்

ப்ரேம்ஜி:இன்னொரு பெண்ணைத்தேடு

ஹரிசரன்:ஓடம் போகும் பாதை ஏது

ப்ரேம்ஜி:வானில் மிதக்கலாம்

ஹரிசரன்:வலிக்கிற வார்த்தை ஏது

ப்ரேம்ஜி:எண்ணம் மறக்கலாம்

ஹரிசரன்:எனக்கே எனக்காய் அவள் என்று வாழ்வேன்
அவள் ஏன் வெறுத்தாள் அடியோடு சாய்வேன்

ஹரிசரன்:அது ஒரு காலம் அழகிய காலம்
அவளுடன் வாழ்ந்த நினைவுகள் போதும் போதும்

ப்ரேம்ஜி:பழையது யாவும் மறந்திரு நீயும்
சிரித்திடத்தானே பிறந்தது நீயும் நானும்
நீயும் நானும், நீயும் நானும்,
நீயும் நானும் நீயும் நானும்,
நீயும் நானும்


ஹரிசரன்:ஓ.. அவளைப் பிரிந்து நானும் உருகும் மெழுகு ஆவேன்
அவளின் நினைவால் எரிந்தேனே நானே

ப்ரேம்ஜி:ஓ பழகத் தெரியும் வாழ்வில் விலகத் தெரிய வேண்டும்
புரிந்தால் மனதில் துயரில்லை தானே

ஹரிசரன்:கல்வெட்டாய் வாழும் காதல்

ப்ரேம்ஜி:அழித்திட வேண்டும் நீயே

ஹரிசரன்:காற்றாற்றில் நீச்சல் காதல்

ப்ரேம்ஜி:கைத்தர வந்தேன் நானே

ஹரிசரன்:ஏற்காமல் போனாள் ஏனோ

ப்ரேம்ஜி:சோகம் எதற்குடா

ஹரிசரன்:ஆறாத காயம் தானோ

ப்ரேம்ஜி:காலம் மருந்துடா

ஹரிசரன்:உலகின் நடுவே தனியானேன் நானே
அவளால் அழுதேன் கடலானேன் நானே

ஹரிசரன்:அது ஒரு காலம் அழகிய காலம்
அவளுடன் வாழ்ந்த நினைவுகள் போதும் போதும்

ப்ரேம்ஜி:பழையது யாவும் மறந்திரு நீயும்
சிரித்திடத்தானே பிறந்தது நீயும் நானும்

ஹரிசரன்:ஹே ஜோடியாய் இருந்தாய்
ஒற்றையாய் விடத்தானா
முத்துப்போல் சிரித்தாய்
மொத்தமாய் அழத்தானா தானா

ப்ரேம்ஜி:ஹே துள்ளித்தான் திரியும்
பிள்ளையாய் இரு நீயும்
துன்பம்தான் மறந்து
பட்டம் போல் பற எப்போதும்